به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از روابط عمومی اداره کل بنادر و دریانوردی استان بوشهر، سیاوش ارجمند زاده مدیرکل بنادر و دریانوردی استان بوشهر در این باره گفت: مطالعه ساخت اولین اسکله در بندربوشهر در دهه چهل و در سال ۱۳۴۳ آغاز و به ساخت اسکله یک و دو منتهی و عملیات لایه روبی توسط یک شرکت هلندی ایجاد و کانال دسترسی با عرض ۱۰۰ متر و عمق ۵,۵ متری انجام شد

در سال ۵۲ مجدد کار لایه روبی کانال بندر بوشهر با عرض  ۱۵۰ متر و عمق ۱۰ متر با لایه روبی ۱۰ میلیون تن انجام و جزیره علفدون با احیاء ۲۷ هکتار زمین ایجاد شود

در دهه ۵۰ اسکله شمالی ایجاد و برای شناورهای نظامی مورد استفاده قرار گرفت و در سال ۵۶ محل پهلوگیری اسکله رافائل با طول ۲۷۰ متر ایجاد شد. بزرگترین کشتی که تاکنون وارد بوشهر شده این کشتی رافائل بوده است.

در دهه ۶۰ اسکله ۲۸۵ متری ایجاد و طرح توسعه محوری بندری نیز آغاز می شود که ساخت خیابان دهقان همراه با خرید منازلی در مناطق پیرامونی اداره بندر بدین منظور انجام شد

در دهه هفتاد در شمالی ترین بخش بندر اسکله دلفین ساخته شد و از سال ۸۴ دو پست اسکله کانتیری و احیاء ترمینال کانتینری از زمین های استحصاء شده آغاز و ۱۳ میلیون متر نیز لایه روبی انجام و به عمق ۱۰.۵ متری انجام و در نهایت طول هزار متری اسکله های بندر به ۲۲۵۰ متر ارتقاء یافت.

در سال های ابتدایی استفاده از اسکله های کانتینری، استقبال زیادی انجام شد به گونه ای که عملکرد به ۷۰ درصد ظرفیت رسید که در زبان بندری نیاز به احداث ترمینال های جدید احساس شد

از سال ۸۷ موضوع آینده و توسعه جدید بندر بوشهر بررسی شد که با توجه به این که بندر بوشهر در درون بوشهر قرار گرفته و در گذشته به عنوان یک مزیت برای انتقال کالا بود اما با توجه به گسترش مبادلات بندری و ظرفیت پهلوگیری کشتی های بزرگ به یک معضل تبدیل شده بود نیاز به یک بندر جدید بیشتر احساس شد.

با توجه به فشار ترافیک شهری و نیاز به پهلوگیری کشتی های بزرگ، نیاز به جابجایی بندر احساس شد که کار مطالعه بندر بزرگ بوشهر در طول چهار سال فعالیت انجام شد که به این نتیجه رسیدند که نیاز به میلیاردها تومان برای جابجایی بندر وجود دارد. به دلیل این که هیچگونه فضای پس کرانه ای اجتماعی برای بندر جدید وجود نداشت و نیاز بود که شهری جدید هم ساخته شود طرح ساخت بندر جدید بوشهر خارج از نقطه فعلی منتفی شد.

در نهایت ساخت جزیره نگین و به عنوان آینده بندر بوشهر با ترمینال کانتیری و ۶۰۰ متر اسکله  در ۵۰ هکتار هدف گذاری شد. ۳۰۰ متر دیگر نیز برای اسکله چند منظوره با محوطه ۱۶ هکتار برای پس کرانه آن انجام شد. چهار اسکله کانتیری دیگر همراه با ساخمان های اداری در فاز یک توسعه بندر در جزیره نگین دیده شده است.

تا به امروز ساخت اسکله کانتیری به طول ۳۰۰ متر در فاز اول به اتمام رسیده است ضمن این که جاده دسترسی نگین به بزرگراه بوشهر به برازجان با طول ۳,۵ کیلومتری به شکل آنتنی ایجاد شده و باند دوم نیز در دستور کار است.این شرایط سبب شده که در فاز اول ۴۵۰ هکتار در جزیره نگین زمین داشته باشیم که ۲۰۰ هکتار آن در فاز اول مورد استفاده قرار می گیرد.

با ایجاد زیرساخت های آب و برق و گاز و تلفن به دنبال جذب سرمایه گذاران بخش خصوصی هستیم این در حالی است که برای اولین بار در بنادر کشور زیرساخت ها از جمله اسکله کانتینری توسط بخش خصوصی این اسکله با اعتبار ۹۰ میلیارد تومان ساخته شده است. برای عمق پایه اسکله نیز ۱۲ متر هدف گذار شده  تا کشتی هایی با ظرفیت ۵۰ هزار تنی بتوانند در آن پهلو بگیرند. این شرایط سبب می شود که بندربوشهر از انزوا خارج و کشتی های بزرگ بتوانند با کاهش هزینه ها به طور مستقیم از مبدا بارگیری کانتینر وارد بوشهر شوند

اعتبار لایه روبی پایه اسکله با عمق ۱۲ متر، ۳۰ میلیارد تومان است که اکنون با ۷۰ درصد پیشرفت فزیکی مواجه شده و تا دو ماه آینده به افتتاح می رسد. تا پایان امسال عمق کانال ورودی بوشهر به ۱۰,۸ با اعتبار ۱۵۰ میلیارد تومان می رسد.برای این کار ۵.۸ تن باید لایه روبی شود. البته در سال ۸۶ این عمق برای کانال ورودی بندر بوشهر ایجاد شد اما چون طی بیش از یازده سال لایه روبی مجدد انجام نشد شاهد افزایش رسوبات گردید که نیاز به لایه روبی جدید را دو چندان کرد. برای برق رسانی به جزیره نگین نیز در مجموع ۲۷ میلیارد تومان هزینه می شود که تجهیزات اولیه آن خریداری شده است.

هدف از ساخت اسکله ها در بندر نگین به دلیل افزایش میزان نیاز و تقاضا برای فعالیت های بندری بوده است. آینده توسعه بندر بوشهر در جزیره نگین است و هر نوع توسعه را امکان پذیر خواهد کرد ضمن این که می توانیم تا ۳,۵ کیلومتر دیگر هم طرح توسعه اسکله داشته باشم. برای این اسکله ها نیز برای دو فاز کانتینری می تواند در حد نهایی بهره بری تا ۱۰۰۰ نفر اشتغال جدید ایجاد کند.